Wstrząs anafilaktyczny u dzieci i młodzieży – kompendium dla pediatry
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Wstrząs anafilaktyczny stanowi zagrażającą życiu reakcję nadwrażliwości. W artykule omówiono epidemiologię anafilaksji, obraz kliniczny z uwzględnieniem odrębności wiekowych, kryteria diagnostyczne oraz zasady postępowania. U dzieci wstrząs anafilaktyczny najczęściej wywoływany jest przez pokarmy, w tym mleko krowie, jajo kurze i orzechy. Rozpoznanie anafilaksji jest rozpoznaniem klinicznym i może być trudniejsze u niemowląt i małych dzieci z uwagi na brak werbalizacji potencjalnych dolegliwości oraz występujące w tych grupach wiekowych niespecyficzne symptomy, takie jak niepokój, kolkowy ból brzucha, ulewania pokarmu/wymioty, które mogą imitować objawy anafilaksji. Podstawą leczenia anafilaksji jest domięśniowe podanie adrenaliny. Należy je wdrożyć przy silnym podejrzeniu anafilaksji, nawet jeśli pacjent nie spełnia wszystkich jej kryteriów. Po przebytym epizodzie anafilaksji pacjenta należy wyposażyć w adrenalinę, przeszkolić w zakresie rozpoznawania reakcji anafilaktycznej, wskazań i techniki podawania adrenaliny oraz skierować pod opiekę alergologa. Postępowanie długofalowe ma na celu zapobieganie reakcjom anafilaktycznym poprzez unikanie alergenu, wczesne wdrożenie leczenia oraz leczenie immunomodulujące w wybranych sytuacjach klinicznych.
Standardy Medyczne/Pediatria 2025, T. 22, 394-406
Abstract:
Anaphylactic shock is a life-threatening hypersensitivity reaction. This paper addresses the epidemiology and clinical presentation with regard to age, diagnostic criteria, and treatment of anaphylaxis. In children, anaphylactic shock is most frequently caused by food, including cow’s milk, hen’s egg, and nuts. Diagnosis of anaphylaxis is a clinical one and might pose some difficulties in infants and toddlers due to nonspecific symptoms like reduced alertness, colic, abdominal pain, regurgitations, and vomiting that may mimic signs of anaphylaxis. The mainstay of anaphylaxis treatment is intramuscular epinephrine. It should be administered even if not all anaphylaxis criteria are met. After an acute episode, patients should be equipped with epinephrine, trained on how and when to use it, and referred to a specialist in allergy. Long-term treatment is aimed at preventing further episodes by allergen avoidance, prompt initiation of treatment, and immunomodulatory treatment in certain patients.
Standardy Medyczne/Pediatria 2025, T. 22, 394-406
Strona przeznaczona dla lekarzy i osób pracujących w ochronie zdrowia. Wchodząc tu, potwierdzasz, że jesteś osobą uprawnioną do przeglądania zawartych na tej stronie treści.