Włośnica – epidemiologia, diagnostyka i leczenie
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Włośnica jest parazytozą tkankową wywoływaną najczęściej przez włośnia krętego (łac. Trichinella spiralis), choć znane są inne genogatunki włośnia patogenne dla człowieka. Występuje na całym świecie, najczęściej w Azji Południowo-Wschodniej i Ameryce Południowej. W krajach europejskich zgłaszanych jest coraz mniej zarażeń rodzimych, jednak zdarzają się ogniska epidemiczne związane ze spożyciem niedostatecznie przebadanego importowanego mięsa. Objawy choroby wynikają z obecności dorosłych postaci włośnia w przewodzie pokarmowym, migracji larw oraz ich lokalizacji w mięśniach. Jednym z najważniejszych procesów patogenetycznych włośnicy jest zapalenie naczyń krwionośnych (łac. vasculitis), które przyczynia się do rozwoju powikłań. Prawidłowe rozpoznanie wymaga interpretacji badań biochemicznych, serologicznych, obrazowych i histopatologicznych w kontekście danych z wywiadu epidemiologicznego i występujących u pacjenta objawów. Leczenie jest wielokierunkowe i obejmuje leki przeciwpasożytnicze, glikokortykosteroidy (GKS), postępowanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, a także rehabilitację. Mimo że włośnica w skali globalnej stanowi ogromny problem zdrowotny i ekonomiczny, jest chorobą, której można skutecznie zapobiegać, głównie przez prawidłową organizację hodowli zwierząt i badanie weterynaryjne mięsa przeznaczonego do spożycia.
Abstract:
Trichinellosis is a tissue parasitosis usually caused by Trichinella spiralis, but seven other species of Trichinella are known to be pathogenic for humans. Infection occurs worldwide with the highest morbidity in the South-East Asia and South America. The morbidity in Europe shows decreasing tendency when autochthonous cases are considered. In this region epidemic outbreaks due to consumption of imported and untested meat were reported. The signs and symptoms are an effect of the presence of adult forms in the intestine, the larval migration, and their localization in the muscles. Vasculitis is the main pathogenetic process and contributes to the development of complications. Correct diagnosis requires the interpretation of various accessory tests including biochemical, serological, imaging, and histopathological in the context of symptoms and epidemiological data. The treatment is based on antiparasitic, anti-inflammatory, and antipyretic drugs, glucocorticoids, and rehabilitation. Trichinellosis is known worldwide as a great public health and economic problem, but there is a possibility of preventing human disease through appropriate sanitary conditions of animal husbandry and veterinary examination of meat intended for consumption.
