Szanowni Państwo!
Informujemy, że wszystkie zamówienia złożone od 22.12.2025 r. zostaną zrealizowane po świętach. Za utrudnienia serdecznie przepraszamy i dziękujemy za wyrozumiałość.
Łysienie i choroby owłosionej skóry głowy u dzieci i młodzieży
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Choroby owłosionej skóry głowy u dzieci i młodzieży, przebiegające z utratą włosów, stanowią istotny problem diagnostyczny i terapeutyczny w praktyce dermatologicznej. W artykule dokonano przeglądu najczęstszych postaci łysienia dziecięcego z podziałem na postacie bliznowaciejące i niebliznowaciejące, z uwzględnieniem jednostek o etiologii genetycznej, immunologicznej, infekcyjnej i urazowej. U dzieci najczęściej łysienie ma charakter niebliznowaciejący i występuje w przebiegu schorzeń nabytych, takich jak grzybica owłosionej skóry głowy (najczęstsza infekcyjna przyczyna łysienia u dzieci w wieku 3-10 lat), łysienia plackowatego, łysienia telogenowego i łysienia urazowego (trichotillomanii i łysienia trakcyjnego, z pociągania). W grupie niemowlęcej najczęściej obserwuje się przejściowe łysienie niemowlęce, którego najczęstszą manifestacją jest tzw. łysienie potyliczne niemowląt. W przeglądzie szczególną uwagę zwrócono na wczesne rozpoznanie i różnicowanie poszczególnych typów łysienia, co ma kluczowe znaczenie dla rokowania i możliwości terapeutycznych. Podkreślono znaczenie podejścia interdyscyplinarnego i konieczność ścisłej współpracy między dermatologiem, pediatrą, a w niektórych przypadkach – genetykiem, endokrynologiem czy chirurgiem dziecięcym. Wczesna interwencja, właściwa diagnostyka różnicowa oraz indywidualizacja leczenia są kluczowe dla minimalizacji ryzyka trwałego wyłysienia oraz poprawy jakości życia dzieci.
Abstract:
Scalp disorders in children and adolescents associated with hair loss represent a significant diagnostic and therapeutic challenge in dermatological practice. This review provides a comprehensive overview of the most common types of pediatric alopecia, categorized into scarring and non-scarring forms, and encompassing conditions of genetic, immunological, infectious, and traumatic etiology. In children, alopecia most commonly presents as non-scarring and is usually acquired, with predominant causes including tinea capitis (the leading infectious cause of hair loss in children aged 3-10 years), alopecia areata, telogen effluvium, and traction-related disorders such as trichotillomania and traction alopecia. In infants, the most frequent presentation is transient hair loss, typically manifesting as occipital neonatal alopecia. The study emphasizes the importance of early diagnosis and precise differentiation between various types of alopecia, which is essential for both prognosis and treatment planning. The significance of an interdisciplinary approach is highlighted, underscoring the necessity for close collaboration between dermatologists, pediatricians, and, in selected cases, geneticists, endocrinologists, or pediatric surgeons. Early intervention, appropriate differential diagnosis, and
Strona przeznaczona dla lekarzy i osób pracujących w ochronie zdrowia. Wchodząc tu, potwierdzasz, że jesteś osobą uprawnioną do przeglądania zawartych na tej stronie treści.