Postępowanie w ospie wietrznej u dzieci
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Ospa wietrzna należy do grupy klasycznych chorób wysypkowych wieku dziecięcego (dotyczy najczęściej dzieci w wieku 5-9 lat). Jest wysoce zakaźna,
wywołuje ją wirus ospy wietrznej i półpaśca (ang. varicella zoster virus, VZV). Charakterystycznym objawem jest polimorficzna osutka1.
Postępowanie w ospie wietrznej jest uzależnione od wieku pacjenta, chorób współistniejących, rozległości i lokalizacji zmian skórnych. Standardowe postępowanie
nastawione jest na profilaktykę i zapobieganie powikłaniom, składa się z leczenia objawowego i właściwej pielęgnacji.
Leczenie objawowe jest najczęściej wystarczające w przypadku pacjentów poniżej 12. roku życia, z prawidłową odpornością i z łagodnym przebiegiem
ospy1. Z wiekiem przebieg choroby staje się cięższy i zwiększa się ryzyko powikłań − konieczne jest wtedy włączenie leczenia przyczynowego. Jest ono
również rekomendowane przy pierwotnych i wtórnych zaburzeniach odporności2.
Najczęstsze powikłania ospy wietrznej można podzielić na 3 grupy: wtórne nadkażenia bakteryjne i odwodnienie, zapalenie płuc oraz powikłania neurologiczne2.
Przy reaktywacji wirusa u osób, które przebyły infekcję pierwotną, dochodzi do rozwoju półpaśca. Podstawową metodą profilaktyki są szczepienia
ochronne.
Abstract:
Varicella (chickenpox) belongs to the category of classic childhood rash diseases (affecting mainly children who are 5 to 9 years old). It is a highly contagious
disease, caused by the varicella zoster virus (VZV). A characteristic symptom of the disease is polymorphic rash1.
Management of varicella is dependent on patient’s age, comorbidities, the extent and location of the skin lesions. The standard approach is geared to prevention
and the prevention of complications and consists of a symptomatic treatment and proper care.
Symptomatic treatment is usually sufficient for patients under 12 years of age, immunocompetent and with a mild course of varicella1. With a growing
age of the patient, the disease becomes more severe, the risk of complications increases, it is then necessary to include causal treatment. The inclusion of
such treatment is also recommended in the cases of primary and secondary immune disorders of the patient2.
The most common complications of varicella can be divided into 3 groups: secondary bacterial superinfection and dehydratation, pneumonia and neurological
complications2. Shingles (oka herpes zoster) occurs with the reactivation of the virus in patients who have undergone primary infection.
The primary method of prevention is immunization.
