UWAGA!
Wszystkie zamówienia złożone od 23 kwietnia zostaną zrealizowane (wysłane) dopiero 29 kwietnia.
Za utrudnienia przepraszamy
Terapia biofeedback w leczeniu czynnościowego zaparcia stolca
Słowa kluczowe / Keywords:
Streszczenie:
Zaparcie stolca jest jednym z najczęściej zgłaszanych problemów gastroenterologicznych. Definiuje się je jako oddawanie stolca w odstępach większych niż 3 dni oraz oddawanie stolca twardego, z wysiłkiem, z towarzyszącym uczuciem niepełnego wypróżnienia. Zaparcie może mieć podłoże organicznelub częściej (w 90% przypadków) czynnościowe. Konwencjonalne leczenie rekomenduje stosowanie diety bogatoresztkowej, edukację pacjenta, stosowanie leków rozluźniających stolec oraz ułatwiających jego ewakuację. W odpowiednio wybranych przypadkach możemy zastosować terapię sprzężenia zwrotnego - biofeedback. Do terapii kwalifikujemy chorych, u których zaparcie spowodowane jest dyssynergią dna miednicy lub nieprawidłową funkcją zwieraczy, potwierdzoną manometrią anorektalną. Ćwiczenia mają na celu nauczenie pacjenta prawidłowej kontroli mięśni biorących udział w defekacji. Według literatury terapia skuteczna jest u 50%-90% pacjentów. Duża rozpiętość oceny skuteczności wynika prawdopodobnie z niewłaściwej kwalifikacji pacjentów oraz braku wytycznych mówiących o prowadzenia terapii biofeedback.
Abstract:
Constipation is one of the most commonly reported gastrointestinal problems. It is defined as a bowel movements at intervals greater than 3 days, itis accompanied by a hard bowel movements with a feeling of incomplete evacuation. It may be caused by the organic disease, or more frequently (in 90% of cases), it is a functional problem. The conventional treatment comprises such recommendations as fiber rich diet, proper education of patientand application of laxative drugs. In properly classified cases the biofeedback therapy can be introduced. Selection of patients includes those with constipation caused by pelvic floor dyssynergia or abnormal function of the sphincter confirmed in anorectal manometry. The exercises are designed insuch way that the patient can learn how to control particular muscles which are involved in the process of defecation. According to literature, the therapy is effective in 50-90% of patients. A large spread of effectiveness is probably a consequence of inadequate selection of patients and a lack of guidelines about conducting biofeedback therapy.
