Wpływ czasu trwania snu na rozwój funkcji neurokognitywnych u dzieci
Autor: Michał Pac
Opracowanie na podstawie: Yang FN, Xie W, Wang Z. Effects of sleep duration on neurocognitive development in early adolescents in the USA: a propensity score matched, longitudinal, observational study. Lancet Child Adolesc Health 2022;6:705-712; DOI: 10.1016/S2352-4642(22)00188-2.
W najnowszym wydaniu Lancet Child & Adolescent Health opublikowano wyniki longitudinalnego badania obserwacyjnego oceniającego długotrwały wpływ deficytu snu na rozwój funkcji neurokognitywnych u dzieci i młodzieży.
W ramach badania Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD) badacze przeanalizowali wyniki badań 11 878 9- i 10-latków zróżnicowanych etnicznie i płciowo. Uczestnicy, zgodnie z zaleceniami American Academy of Sleep Medicine, zostali podzieleni na 2 grupy: bez deficytu snu (czas trwania snu: ⩾ 9 godz./dobę) i z deficytem snu (czas trwania snu: < 9 godz./dobę), i dodatkowo dopasowani pod względem 11 innych zmiennych, takich jak rasa, płeć, status socjoekonomiczny i stopień dojrzałości płciowej. Porównywanymi między grupami efektami końcowymi były: obecność zaburzeń zachowania, choroby psychiczne i pomiary funkcji kognitywnych oceniane wg odpowiednio przystosowanych skal diagnostycznych oraz obecność zmian strukturalnych i funkcjonalnych ocenianych metodą rezonansu magnetycznego w momencie rozpoczęcia badania oraz po 2 latach obserwacji.
Do ostatecznej analizy zakwalifikowano 8323 uczestników, z których 4142 znalazło się w grupie bez deficytu snu, a 4181 – w grupie z deficytem snu. Spośród nich wyłoniono 3021 par dobranych na podstawie badań wyjściowych oraz 749 par po 2 latach obserwacji. Analiza wyjściowego czasu snu wykazała, że u dzieci z deficytem snu istotnie częściej występowały zaburzenia zachowania, choroby psychiczne oraz obniżone funkcje kognitywne. Podobnych wyników dostarczyła analiza wyników badań po 2 latach obserwacji. Dodatkowo w badaniu wykazano, że na rozwój depresji, zaburzeń myślenia i inteligencji skrystalizowanej wywołanej deficytem snu mają wpływ zaburzenia rozwojowe połączeń między korą mózgową a jądrami podstawy; dodatkową rolę w rozwoju zaburzeń inteligencji skrystalizowanej związanej z brakiem snu odgrywa przednia część płata skroniowego.
Wyniki opisanego badania dostarczają dowodów na istotną rolę deficytu snu w rozwoju zaburzeń neurokognitywnych u dzieci oraz rozszerzają dane na temat patofizjologii tych zaburzeń.
Szczegółowe informacje dotyczące badania są dostępne pod adresem: https://www.thelancet.com/journals/lanchi/article/PIIS2352-4642(22)00188-2/fulltext
